Łowcy Miłości

GONIĄC MIŁOŚĆ

"Są dwa rodzaje ludzi: Ci, za którymi Miłość musi sama nieustannie biegać, którzy wszelkimi możliwymi sposobami próbują od niej uciec, izolując się. Okrywają oni swoje serca grubą skorupą , która to składa się z  nieufności, podejrzeń, gniewu, zazdrości, buntu, pychy, nieczystych myśli i osądów nie pozwalając światłu Miłości przedostać się do ich wnętrz by je uzdrowić. Drugi rodzaj ludzi to Ci, którzy od dziecka sami uganiają się za Miłością , a gdy już ją złapią starają się nigdy nie wypuszczać Jej ze swych objęć. Są to marzyciele, romantycy, wizjonerzy, mistycy - Ci dla których to, co niewidzialne staje się bardziej widzialne niż twarze, które codziennie mijają na ulicy. Wolni, otwarci, przyjaźnie nastawieni do świata, pełni wiary, nadziei, radości oraz zachwytu nad cudem stworzenia. Dalej czyści, niczym nie ograniczeni, nie spętani, głusi na opinię innych, ślepi na marne „piękno” samej tylko powierzchowności. Z uporem przedzierają się przez chaszcze stereotypów oraz narzucanych przez społeczność stylów bycia by wydeptywać nowe szlaki. Ci właśnie ludzie są jak nieustraszeni i nigdy nie nużący się Łowcy bardzo rzadko spotykanego okazu Motyla Miłości, którego piękno nie może równać się z pięknem niczego co istnieje, bo ten nadzwyczajny Motyl za każdym poruszeniem swych skrzydeł rozsiewa magiczny pył , który daje życie tej planecie i odradza wszystko. Jego pył okrywa  to na co spadnie nieśmiertelnością. Wydawałoby się że nie istnieje, a jednak istnieje, złapany fruwa w ich wiecznie żyjących sercach."


- Jezus (Miłość)